De muren op
Eens thuisgekomen loop ik de muren op. Beetje opruimen, wat papierwerk, valies maken, wassen, bedje voor mace op onze kamer zetten,... Ik voel me heel opgejaagd en gestrest.. hoe kan ik in godsnaam doen alsof alles normaal is terwijl ons leven op zijn kop staat.
Tóch ben ik blij dat we even naar huis mochten, nu gaat de tijd sneller dan in het ziekenhuis.
Tijdens onze rit naar huis stoppen we even in de lunch garden voor een snelle hap. Mace begint te huilen, niks abnormaal, gewoon zoals elke baby wel eens een huiluurtje heeft. Je ziet de mensen zo kijken én plots kan ik dat echt niet meer verdragen. Sommige mensen hadden echt geen 2 blikken meer op huilende Mace moeten werpen of ik had ze aangevallen ofzo. Als er 1 iemand mag roepen/huilen/uit zijn doen zijn... dan is het ons kleine mace'je wel.
Bang voor maandag
Voor ons is het echt een leidensweg nu tot het maandag is. Ik heb me al 18911010 scenario's in men hoofd gehaald en bedacht welk nieuws ze ons daarna gaan kunnen brengen... ze gaan men klein Mace'je toch niet van mij afnemen hè?
Ik probeer me echt heel sterk te houden voor de jongens, soms zonder ik me even af als het lastig wordt zodat Lewis mij niet ziet huilen want hij zegt onmiddelijk: "mama Wenen?". Ik wil dat hij er zo weinig mogelijk van meekrijgt.
Dikke merci
Ik kan jullie allemaal niet vaak genoeg bedanken. Bedankt om in gedachten bij ons te zijn, bedankt om de tijd te nemen om een berichtje te sturen, bedankt om een kaarsje te branden,...
Bedankt ook aan onze dichte familie en vrienden.. om er dag en nacht voor ons te zijn.. om ons bepaalde dingen uit handen te nemen en te ontlasten..
In het ziekenhuis mochten wij meer dan 100 kaartjes ontvangen met 1 voor 1 een mooie boodschap. Sommige heel persoonlijk. Met een krop in de keel heb ik ze 1 voor 1 voorgelezen aan Jimmy.
Eens thuisgekomen ontplofte onze brievenbus bijna.. heel veel lieve kaartjes om ons beterschap te wensen, ook een lintje voor aan zijn bed te hangen met zijn naam op, een bijtring, een gepersonaliseerde knuffel en een engeltje om mee te nemen. Zo zo lief !
Ik kreeg van de mama's van de juli groep de vraag of ze voor ons een geldinzamelingsactie mochten starten om een eventuele financiële last van ons weg te nemen. Voor jullie je mega zorgen maken: wij hebben zeker een goede hospitalisatieverzekering! Toch brengt het heel wat dingen met zich mee... denk maar aan: jimmy die voortdurend over en weer moet pendelen tussen Leuven en Antwerpen, ikzelf die normaal deze maand terug begon te werken, supplementen op de kamer, zaken die de verzekering niet dekt,... wij hebben al ogen getrokken bij hoe het er in België aan toe gaat.
Dankjewel Dankjewel Dankjewel! Ik kan het niet genoeg zeggen.
link voor de fundraising: https://www.doneeractie.nl/sterk-zijn-hoort-niet-als-je-zo-klein-bent/-38943
Mijn volgende blog zal maandag verschijnen.. Pff maandag.. ik zal schrijven terwijl ze in het hoofdje bezig zijn van mijn allerliefste, kleinste, schattigste mace'je. Hoe is het potverdorie mogelijk...
Reactie plaatsen
Reacties
Godverdomme....dit zou toch nie moge bestaan.
Tuurlijk is da moeilijk...
Onmenselijk.
Mijn kaarsjes branden elke avond voor jullie en kleine maceke naturlijk.
Ik leef elke dag met jullie mee en hoop jullie binnenkort te zien.
We spreken af dat we zeker is afspreken.
Want ondertussen ken ik jullie al heel goed.
Ik heb een gezegde en das mijn geheim.....maar ik deel het graag met u.
ME STRONG!!!!!
Deze is vooru.
Sterke vrouw....onthou dit en blijf dit herhalen....je kunt da
Dikke kus van mij💋💋💋💋💋
Geen woorden meer maar weet dat ik in gedachten bij jullie ben! Ik ken je ouders en zus ook schatten van mensen. Dikke knuffel en de kaarsjes branden hier!
Je bent een leeuwin die vecht om haar kroost. Je bent zo'n sterke vrouw maar laat je goed omringen. Ook jij en je man hebben nazorg nodig. Dat je het niet kan los laten begrijp ik maar al te goed, het laat mij zelfs niet los. Maar op de vraag waarom en hoe zijn helaas geen antwoorden. En huilen mag gerust, het lucht eens op. Het helpt niet maar eens goed huilen en dan doorgaan helpt. Want jullie gaan moeten doorgaan. Wou net als jij dat het al maandagavond was en Halloween of niet. Ik hoop dat deze nachtmerrie snel stopt. Hele dikke knuffel.
Lieve ouders van Maceje, vergeet maandag even en geniet met je prachtige jongens.
Onze duimen staan alvast gekruist en in de donkere dagen zijn kaarsjes zowiezo van de partij.
Wij denken aan jullie x
Ik hoop dat alles in orde komt met jullie lieve schat .Geef nooit de hoop op,ik brand zeker een kaarsje voor die kleine kapoen ,en wens je veel sterkte toe aan de ganse familie xxx
Dag Mamatje, sterk houden hoor. Zo'n kereltje is sterker dan je denkt. Wachten is idd hééél moeilijk, maar je gaat zien, binnenkort lgt je Leeuwke weer terug GLUNDEREND in je armen.
Wij kennen elkaar wel niet maar ik ben ( letterlijk en figuurlijk) een ouwe buur van Sandra en Marc.
ik ken je niet maar je verhaal als mama van 4 grijpt mij aan, verschrikkelijk dat je dit moet meemaken het is niet eerlijk :'( .... hopelijk heb je toch een beetje genoten van de vakantie ondanks die rollercoaster van emoties ... veel moed voor maandag en we zijn allemaal in gedachten bij je en er zal een kaarsje branden voor kleine Mace'je 💕
Veel moed komende week!
Xx